Urker gewoontes voor het voetlicht
Met een Ginkiestocht onder leiding van een gids, leer je de Urkers, hun gewoontes en de geschiedenis van het pittoreske vissersdorpje kennen.Vroeger was Urk een eiland Je praat dan ook altijd over Op Urk en niet In Urk. Op 3 oktober 1939 werd de dijk van Urk naar Lemmer gedicht. Urk verloor de status als eiland en werd onderdeel van de Noordoostpolder. De Urker bevolking leeft voornamelijk van de visvangst, al moeten de laatste jaren veel bedrijven noodgedwongen stoppen..
Het dorpje aan de zee (nu IJsselmeer) is een bezoek meer dan waard. De vuurtoren is kenmerkend voor Urk en staat op het meest westelijke punt. In de schoolvakanties is de Wachter der Zuiderzee open van 11.00 tot 17.00 uur. Dit baken in de nacht is de enige vuurtoren waarbij het licht tegen de wijzers van de klok indraait. Vanaf de vuurtoren heb je zicht op 3 provincies.
Urk heeft zijn eigenheid behouden. Urkers zijn harde werkers en men durft te ondernemen. Dat is te zien aan de vele visserijbedrijven. Het is een hechte gemeenschap waar het geloof een belangrijke rol speelt. De zondag wordt als rustdag in ere gehouden.
Vroeger was het armoe troef op het eiland. De kleine huisjes die dicht op elkaar staan in Oud Urk getuigen daarvan. Deze nauwe steegjes noemden ze ginkies. Met een ginkiestocht onder leiding van een gids dwaal je door de steegjes terwijl de gids sterke verhalen en anekdotes vertelt. Het is ontzettend leuk om dit mee te maken kunnen we uit eigen ervaring zeggen. Met humor worden de verhalen gebracht. Overal in Nederland brengt de ooievaar de baby’s, maar niet op Urk. Daar speelt de Ommele Bommelesteen een belangrijke rol. Je hoort het van de gids